Isnin, Mac 09, 2009

Ijazahku... Kematianku...

Kini, lawon membaluti tubuhku,
aku hanya mempu memerhati.

Kini, jasadku dijulang tinggi,
air mataku mula bergenang.

Kini, jasadku disemadikan,
dan gemulahku hanya menunggu saatnya.

Kini, talkin mula kedengaran,
dhamirku mula gelisah menanti kedatangan mereka.

Kini, tiga langkah sudah berlalu,
mereka berdua sudah disisiku.

Namun, pertemuan itulah yang menentukan
ijazahku.

9 ulasan:

Afiq Zulhilmi berkata...

adakah anda rasa gembira apabila
mendapat segulung ijazah
dengan pemikiran yang seperti
budak tadika?

zabad berkata...

memang budak kecil pun dapat ijazah... hamba pernah tengok budak kecil dapat ijazah tu... lagi satu... hamba harap-harapla dapat master masa menjawab soalan dalam SPM akhirat nanti...

Afiq Zulhilmi berkata...

1, adakah anda ingin menunjukkan kebodohan nyata anda?
2, tinggi manapun pencapaian anda, tanpa satu tiang, anda ingat anda dapat markah bonus di akhirat sana?

zabad berkata...

ooo... ye ke... maaf kalau bahasa melayu saya tak betul...
saya tak tahu... sebabnya saya suka-suka je...
hahaha...
lawak la...
maafkan saya ye...

Afiq Zulhilmi berkata...

sebenarnya ada benda tersirat kan.
saya budak baru belajar,tak paham
apa yang awak nak sampaikan tu.
kebinatangankinabatangan

zabad berkata...

memangla ada...
tapi kadang-kadang, si penulis memikirkan benda lain, orang yang membacanya fikir lain pula... pasal segulung ijazah tu...
hamba harap hamba dapatla nanti... kalau tak dapat segulung ijazah tu... macam manala hamba nak dapatkan master dalam SPM akhirat nanti dan PhD nanti... Hamba takut jugala kalau tak dapat segulung ijazah tu... maklumlah, TIANG yang hamba dirikan pun tak sempurna... ada je yang tertinggal... kadang-kadang langsung tak siap TIANG tu... hanya BUMBUNG je yang ada...

Afiq Zulhilmi berkata...

anda cuma ada tapak.
tanpa tiang, bumbung cuma boleh
letak kat tepi.saya pun harap-haraplah
boleh dapat sijil tadika sewaktu ambil phd
nanti.=)

zabad berkata...

aku tak ada tapak lagi la...
bumbung aku ada la...
aku bawa ke hulu ke hilir...
senang kalau hujan aku boleh berteduh...
woi! kalau ko nak berdebat, lebih baik ko berdebat kay luar nanti...
aku dah malas nak bertekak kat dalam ni...
ko nak tipu aku sampai mana, hah!...
banyak perkataan kau tu yang biasa kau guna...
mentang-mentang kepala otak aku ni tengah tak betul...
hampeh betul...
tak pe la...
aku nak tengok sampai mana kau boleh nak tipu aku...
wahai soal dunia... satu je la...
aku tak pernah nak menunjuk... kau sendiri yang perasan... biasa la kan... jangan marah... emosi pula aku kat dalam ni... Aku punya suka la aku nak tulis apa kat dalam ni...
aku tak pernah nak tunjuk kat sesiapa pun blog ni... aku saja-saja je... Jadi... kalau kau tak suka dengan blog ni... jangan baca la... aku tak marah, kalau aku tak kenal kau... tapi masalahnya... aku kenal kau... jadi lebih baik kau cakap depan-depan... kan senang...

zabad berkata...

soal dunia! aku minta maaf...
emosi pula kat dalam blog ni...
aku tengah kusut kepala ni...
kau nak ajak aku berdebat pula...
maaf kerana terlalu berkasar...

Catat Ulasan